Μάθημα Δεύτερο : Ας Γιορτάσουμε... Μαγικά!

Όλες οι παραδόσεις έχουν τις δικές τους γιορτές! Αλλά πιστέψτε με, οι περισσότερες γιορτές όλων των θρησκειών συναντιούνται κάπου μεταξύ τους... ;-)
Εδώ θα δούμε όλες τις γιορτές των μάγων, τα λεγόμενα Sabbats, μέσα από τις οποίες πολύ απλά, γιορτάζουμε τον ατέλειωτο και πανέμορφο Κύκλο της Ζωής, τον Θάνατο και την Αναγέννηση, την σπορά και τον θερισμό.
Θα προσπαθήσω να δώσω όσες περισσότερες λεπτομέρειες μπορώ, καθώς και πώς ή αν οι γιορτές αυτές συσχετίζονται με τις γιορτές άλλων θρησκειών.
Σαν μεγαλωμένη Χριστιανή, σας δηλώνω ότι η πρώτη φορά που κατάλαβα τί ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ γιορτάζουμε στις μεγάλες Χριστιανικές Γιορτές ήταν όταν κατάλαβα τί ακριβώς γιόρταζαν οι μάγοι στα Sabbats τους...
Ελπίζω να συμβεί και το ίδιο με εσάς! :-)

Πριν όμως αρχίσω τις επεξηγήσεις, θα πρέπει να κάνω μια μεγάλη παρένθεση και να σας διηγηθώ μια βασική ιστοριούλα που πρέπει να έχετε στον νού σας για να καταλάβετε καλύτερα τα Sabbats: την ιστορία της Θεάς και του Θεού. Και αυτό γιατί τα Sabbats ουσιαστικά γιορτάζουν τις 8 βασικές φάσεις αυτής της "σχέσης", οπότε αν δεν είστε γνώστες της ιστορίας, θα σας είναι δυσκολότερο να κατανοήσετε πλήρως τις γιορτές των μάγων.

Αρχικά λοιπόν υπάρχει η Θεά Μητέρα Γή, η οποία είναι αιώνια και αγέραστη και συμβολίζεται απο την Σελήνη.
Εκείνη γεννά τον Θεό, ο οποίος είναι περισσότερο κομμάτι της παρά γέννημά της. Ο Θεός συμβολίζεται από τον Ήλιο.
Ο Θεός-Ήλιος μεγαλώνει και μαζί του μεγαλώνει και η διάρκεια της ημέρας.
Την άνοιξη, ο Θεός-Ήλιος ενηλικιώνεται και μετά από πολύ καιρό συναντά την Θεά-Σελήνη, την "δημιουργό-Μητέρα". Την ερωτεύεται παράφορα, ο έρωτας γίνεται αμοιβαίος και γίνονται ζευγάρι.
Η Θεά γονιμοποιείται από τον Θεό και μαζί τους γονιμοποιείται και ολόκληρη η Φύση.
Το καλοκαίρι ο Θεός-Ήλιος έχει αρχίσει να χάνει τις δυνάμεις του, ενώ έρχεται η σειρά της Θεάς-Σελήνης να ενδυναμωθεί : η διάρκεια της μέρας έχει πια αρχίσει να μικραίνει.
Το Φθινόπωρο ο Θεός-Ήλιος έχει πια πάρει την μορφή του ηλικιωμένου άντρα και ετοιμάζεται να αφήσει το φυσικό του σώμα. Και γύρω στο τέλος του φθινόπωρου, η πλάση θρηνεί τον θάνατο του Θεού-Ήλιου. Αλλά όχι για πολύ: ο Θεός ξαναγεννιέται λίγο καιρό αργότερα.

Έχοντας λοιπόν την ιστορία αυτή υπόψη, ας πάμε να δούμε σιγά σιγά πώς την γιορτάζουμε μέσα στον ημερολογιακό χρόνο...



Yule (21 Δεκεμβρίου)

Τα πολύ γνωστά μας Χριστούγεννα και η μέρα που η Θεά γεννά τον Θεό... Επίσης, η μικρότερη ημέρα του χρόνου.
Τα Χριστούγεννα (και το Πάσχα) είναι οι δύο κυριότερες γιορτές του Χριστιανισμού στις οποίες βλέπουμε ΤΟΣΟ φανερά τον συσχετισμό τους και τον επηρεασμό τους από την Παλιά Θρησκεία.
Και βέβαια πιστεύω πως δεν χρειάζεται να σας εξηγήσω εδώ ποιός είναι ο συσχετισμός...
Την περίοδο λοιπόν που γεννιέται ο Θεός-Ήλιος, ο κόσμος γιορτάζει το φως, που τόσο πολύ του λείπει όλους τους χειμερινούς μήνες. Γι'αυτό το λόγο, ανάβουμε πολλά κεριά στο σπίτι μας, φέρνοντας έτσι το Φως και γιορτάζοντας την (Ανα)Γέννηση του Φωτός.
Επίσης, μαζί με την (Ανα)Γέννηση του Θεού-Ήλιου, γιορτάζουμε και την αφθονία, την γονιμότητα και τον πλούτο των αγαθών. Ο γνωστότερος τρόπος γιορτής της αφθονίας ήταν... το Χριστουγεννιάτικο δέντρο! (όχι βέβαια με την μορφή που έχει σήμερα....)
Σε όλα λοιπόν τα χωριά και σπίτια, φύτευαν ένα μεγάλο δέντρο, το οποίο στόλιζαν με κεριά (τα σημερινά λαμπάκια) καθώς και μήλα, λεμόνια, πορτοκάλια, αχλάδια και άλλα χειμερινά φρούτα και καρπούς, τα οποία συμβόλιζαν την αφθονία και την ευφορία της Γης, κάτι που όλοι οι άνθρωποι σέβονταν και επιθυμούσαν σαν κύρια ανάγκη τους.
Και όπως πολύ καλά θα καταλάβατε, όλα αυτά τα στρογγυλά, όμορφα και γυαλιστερά φρούτα, δεν είναι τίποτα άλλο από τις σημερινές μας χριστουγεννιάτικες μπάλες!
Γι'αυτό την επόμενη φορά που θα στολίσετε το Χριστουγεννιάτικο δέντρο σας, μην παραλείψετε να κρεμάσετε στα κλαδιά του και πολλούς αληθινούς καρπούς για να είναι το σπίτι σας πάντα γεμάτο με φαγητό και αγαθά!


Imbolc ή Candlemas (2 Φεβρουαρίου)

Κατά το Imbolc, η Θεά-Σελήνη έχει αρχίσει να "αναρρώνει" από την γέννα του Θεού. Ο Θεός είναι ένα μικρό και γεμάτο ζωντάνια αγόρι που μεγαλώνει κάθε μέρα ζεσταίνοντας την Γη και γεμίζοντάς την με μια πρώϊμη βλάστηση.
Είναι μια γιορτή εξαγνισμού και κάθαρσης, κάτι αναμενόμενο μετά από την τόσο σκοτεινή περίοδο του χειμώνα.
Γιορτάζεται με πολλές φωτιές και κεριά, γι'αυτό και ονομάζεται επίσης και Candlemas. Σε πολλές χώρες τις Ευρώπης παλιά άναβαν μεγάλες φωτιές στο κέντρο των χωριών, για να φέρουν νωρίτερα την ζεστασιά και το Φως του καλοκαιριού.
Είναι η ιδανική ημέρα για να δεχτεί μια σύναξη (coven) νέα μέλη (μαθητευόμενους μάγους) ή για να αυτομυηθεί ένας Μοναχικός Μάγος (Solitary Witch).
Ένας απλός τρόπος για να γιορτάσετε το Imbolc στο σπίτι σας είναι εκείνη την ημέρα, μετά την δύση του ήλιου να ανάψετε όλα τα φώτα, τις λάμπες και τα κεριά του σπιτού σας για λίγα λεπτά, σαν δείγμα σεβασμού προς τον Θεό Ήλιο που μεγαλώνει μέρα με την μέρα.
Επίσης, και πάλι για να γιορτάσετε τον συμβολισμό της ημέρας του Imbolc, συμπεριλάβετε εκείνη την ημέρα στην διατροφή σας πολλά γαλακτοκομικά σε όλα τους τα παράγωγα, καυτερά μπαχαρικά και λευκό κρασί!


Ostara (21 Μαρτίου)

Η ημέρα της Εαρινής Ισημερίας δεν θα μπορούσε να μην είναι και ημέρα γιορτής! Θεωρείται επίσης και η πρώτη ημέρα της Άνοιξης.
Όπως βλέπετε και καταλαβαίνετε και από την φωτογραφία, η Ostara μοιάζει πολύ με το δικό μας Πάσχα!
Κατά την περίοδο αυτή η Θεά έχει απλώσει τις ευλογίες της πάνω σε ολόκληρη την πλάση και όλα είναι ανθισμένα! Ο Θεός είναι πια έφηβος και χαίρεται τριγυρίζοντας όλο ενέργεια στα ανθισμένα λιβάδια! Και οι δύο μαζί παρακινούν όλα τα ζώα να ζευγαρώσουν για να διαιωνίσουν το είδος τους. Η Αναγέννηση (Ανάσταση) γιορτάζεται σε όλο της το μεγαλείο.
Είναι περίοδος για να κάνουμε ξόρκια νέων ξεκινημάτων και να αρχίσουμε να φυτεύουμε τον κήπο μας με τα μαγικά μας βότανα.
Επίσης, γεμίστε το σπίτι σας καθημερινά με λουλούδια! Κάντε βόλτες στην Φύση, αρχίστε να ασχολείστε με την κηπουρική, φτιάξτε τα φυτικά σας καλλυντικά.
Είναι η καλύτερη περίοδος για να κάνετε μια καλή αποτοξίνωση που θα σας ανανεώσει και θα σας προετοιμάσει για το καλοκαίρι (ακριβώς της ίδιας λογικής είναι και η Σαρακοστιανή νηστεία...)
Και μια ακόμα ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια : το βάψιμο των αυγών, που είναι και το σημαντικότερο έθιμο του Πάσχα, είναι έθιμο που υπάρχει και σε όλες τις παγανιστικές παραδόσεις από την αρχαία Αίγυπτο και Μεσοποταμία...! Ο λόγος ήταν ότι στις 21 Μαρτίου, οι περισσότεροι αρχαίοι πολιτισμοί γιόρταζαν και την δική τους "Πρωτοχρονιά". Το αυγό, από την αρχαιότητα, ήταν ένα από τα κυριότερα σύμβολα της Αναγέννησης. Τα έβαφαν λοιπόν με έντονα χρώματα που προέρχονταν από φυτά, ζωγράφιζαν επάνω τους μαγικά σύμβολα αναγέννησης, προστασίας και γονιμότητας και τα έδιναν ως προσφορές στους βωμούς της Θεάς Μητέρας Γης (ο κάθε λαός την είχε με το δικό της όνομα).
Οπότε, το Πάσχα, εαν σας περισσέψουν βαμμένα αυγά, ζωγραφίστε πάνω τους σύμβολα αφθονίας και γονιμότητας και αφήστε τα κάπου έξω στην Φύση σαν προσφορά και ευχαριστία για το δώρο της Αναγέννησης - Ανάστασης...


Beltaine (30 Απριλίου-1 Μαϊου)

Οι μάγοι και οι μάγισσες όλου του κόσμου γιορτάζουν ... τον Έρωτα!
Είναι η ημέρα που ο Θεός ενηλικιώνεται και ενώνεται με την Θεά...
Όλη η Φύση γιορτάζει την ένωση αυτή, όλα είναι ανθισμένα, και οι νεαρές ανύπαντρες κοπέλες φορούν στο κεφάλι τους στεφάνι που έχουν φτιάξει μόνες τους από αγριολούλουδα, ζητώντας από το Θείο Ζεύγος να τους στείλουν το ταίρι τους..!
Το κυριότερο έθιμο, το οποίο έχουν κρατήσει αρκετές βόρειες Ευρωπαϊκές χώρες είναι ο χορός γύρω από το γαϊτανάκι, έθιμο το οποίο υπάρχει μέχρι τις μέρες μας και στην Ελλάδα (κυρίως στην Θράκη), αλλά τις ημέρες της Αποκριάς.
Στην μέση μιας πεδιάδας ή πλατείας σηκώνουν έναν ψηλό, στολισμένο με λουλούδια, στύλο (κλασσικό φαλλικό σύμβολο) από τον οποίο κρέμονται 12 μακριές κορδέλες, η καθεμία διαφορετικού χρώματος. Τις 12 αυτές κορδέλες πιάνουν 12 χορευτές οι οποίοι χορεύουν με συγκεκριμένα βήματα και προσπαθούν να τυλίγουν και να ξετυλίγουν τις κορδέλες απο τον στύλο.
Ο χορός αυτός συνεχίζεται όλη την νύχτα της 30ης Απριλίου μέχρι τα ξημερώματα της Πρωτομαγιάς, όπου όλοι έχουν ξαγρυπνήσει για να μαζέψουν λουλούδια με το πρώτο φως της ημέρας. Με αυτά τα λουλούδια θα φτιάξουν στεφάνια τα οποία θα κρεμάσουν στο σπίτι τους για να γιορτάσουν την γονιμότερη ημέρα του χρόνου!


Midsummer (21 Ιουνίου)

Το Θερινό Ηλιοστάσιο (Γιορτή του Θεού-Ήλιου) και η μεγαλύτερη σε διάρκεια ημέρα του χρόνου!
Οι δυνάμεις της Φύσης είναι στο ανώτερο επίπεδο που μπορούν να φτάσουν και η Θεά είναι πλέον γονιμοποιημένη από τον Θεό.
Μιας και είναι η μεγαλύτερη γιορτή του Ήλιου, η Φωτιά έχει την τιμητική της!
Μέχρι και σήμερα, την ημέρα του Θερινού Ηλιοστάσιου, ανάβουν μεγάλες φωτιές σε χωριά και πλατείες και όλοι οι κάτοικοι χορεύουν γύρω από την φωτιά, ενώ οι πιο τολμηροί, πηδούν πάνω από τις φωτιές για να αποκτήσουν δύναμη, προστασία, υγεία και κάθαρση.
Μικρή συμβουλή από εμάς : την ημέρα εκείνη, φάτε όσα περισσότερα φρέσκα εποχιακά φρούτα μπορείτε μαζί με άφθονη βαρελίσια μπύρα!



Lugnashadh ή Lammas (1 Αυγούστου)

Η Γιορτή του Πρώτου Θερισμού. Η μέρα έχει πια μικρύνει αισθητά, ο Ήλιος έχει χάσει πια την δύναμή του και η Θεά είναι θλιμμένη γιατί συνειδητοποιεί πως έρχεται σιγά σιγά το τέλος του συντρόφου της.
Παρόλα αυτά, είναι ταυτόχρονα και χαρούμενη γιατί ξέρει πως τον κουβαλά μέσα της, σαν καρπό και των δύο.
Είναι περίοδος που πρέπει να εκτιμάμε και να σεβόμαστε το φαγητό που τρώμε σαν δώρο της Μητέρας Γης.
Εκείνη τη μέρα η παράδοση λέει πως πρέπει να φυτέψουμε όλα τα κουκούτσια από τα φρούτα που θα φάμε. Αν φυτρώσουν, τότε πρέπει να φροντίζουμε τα φυτά αυτά με πολύ αγάπη, μιας και συμβολίζουν την σχέση μας με τον Θεό και την Θεά.
Επίσης, τα φαγητά που πρέπει σίγουρα να υπάρχουν στο τραπέζι μας για να γιορτάσουμε το Lammas είναι ψωμί που θα έχουμε ζυμώσει μόνοι μας, βατόμουρα, καλαμπόκι, μήλα, και πολλούς σπόρους.


Mabon (21 Σεπτεμβρίου)

Η Φθινοπωρινή Ισημερία και η ημέρα που τελειώνει η περίοδος του θερισμού.
Είναι επίσης η μέρα που ο Θεός-Ήλιος αρχίζει να αποσύρεται και να ετοιμάζεται για τον Θάνατό του - και αργότερα Αναγέννησή του, μιας και από εδώ και πέρα η μέρα θα γίνεται όλο και μικρότερη.
Η φύση προετοιμάζεται για τον χειμώνα και η Θεά, χαμογελά πικρά στον σύντροφό της γνωρίζοντας τί θα γίνει στο κοντινό μέλλον.
Ο σπόρος του όμως που καίει ζωντανός σαν Ήλιος μέσα στα σπλάχνα της, της υπενθυμίζει ότι η ζώη είναι ένας κύκλος ο οποίος επαναλαμβάνεται.
Είναι η περίοδος που θα πρέπει κι εμείς να προετοιμαστούμε για τον χειμώνα, να κάνουμε βόλτες στην Φύση και να εναρμονιστούμε με τον τρόπο που συμπεριφέρεται περιμένωντας το σκοτάδι, να μαζέψουμε ξερά βότανα για τις συνταγές μας και να αναλογιστούμε τις πράξεις του παρελθόντος.
Εκείνη την μέρα δεν θα πρέπει να λείπει από το τραπέζι μας το καλαμπόκι (σε οποιαδήποτε μορφή) και φρέσκα εποχιακά φρούτα και λαχανικά.



Samhain (31 Οκτωβρίου)

Γνωστή και σαν Halloween!
Είναι η μέρα που ο Θεός-Ήλιος αφήνει το φυσικό του σώμα και βυθίζεται για λίγο καιρό στο σκοτάδι για να ξεκουραστεί και να επανέλθει πάλι μετά από λίγο καιρό δυνατότερος.
Το Samhain είναι επίσης γνωστό και σαν Ημέρα των Νεκρών. Είναι η μέρα που το πέπλο ανάμεσα στον κόσμο των νεκρών και των ζωντανών είναι σχεδόν διάφανο.
Εκείνη την ημέρα πρέπει να κάνουμε έναν απολογισμό των χρόνωνπου πέρασαν και πώς έχει εξελιχθεί η ζωή μας μέχρι τώρα.
Υπάρχουν επίσης πολλές παραδόσεις. Ανάψτε ένα λευκό κερί (ή ρεσώ) για κάθε νεκρό σας που θέλετε να τιμήσετε, ονομάστε κάθε κερί, αναλογιστείτε το άτομο αυτό, ανάψτε το και αφήστε το να κάψει μέχρι να σβήσει μόνο του.
Το βράδυ, αφήστε ένα πιάτο φαγητό έξω από το σπίτι σας και ένα εξωτερικό φως ή κερί αναμμένο. Η παράδοση λέει πως οι ψυχές εκείνη την μέρα κυκλοφορούν και πρέπει να υπάρχει φαγητό αν πεινάσουν και φως για να μην χάσουν το δρόμο τους.
Από το τραπέζι σας δεν πρέπει να λείπουν μήλα, καλαμπόκι, παντζάρια και κρέας ενώ το παραδοσιακό ποτό της ημέρας είναι γλυκό κόκκινο κρασί με μπαχαρικά.
Η συνταγή; Πάρτε ένα μπουκάλι κόκκινο γλυκό κρασί και ρίξτε το όλο σε μια κατσαρόλα. Ρίξτε μέσα 6 ξύλα κανέλας, 12 γαρίφαλα, μισό μοσχοκάρυδο, λίγο ginger, 1 κόκκο μπαχάρι και ανάψτε το μάτι σε μέτρια φωτιά. Αφήστε το κρασί να σιγοβράσει για λίγο και μετά τραβήξτε το από την φωτιά. Σουρώστε τα μπαχαρικά και το κρασί σας είναι έτοιμο!